طبق آییننامههای رسمی آموزشوپرورش، دریافت هرگونه وجه نقدی از خانوادهها بدون مجوز رسمی، تخلف محسوب میشود. با این حال، برخی مدارس با توسل به واژگانی مانند «مشارکت داوطلبانه»، از خانوادهها انتظار دارند هزینههایی را متقبل شوند؛ آن هم در شرایطی که بسیاری از خانوادهها در تنگنای اقتصادی بهسر میبرند.
مسئله فراتر از یک تخلف ساده است. این روند، پیامدهایی چون ایجاد نابرابری، فشار روانی بر والدین و خدشهدار شدن رابطه اعتماد میان خانه و مدرسه را در پی دارد. وقتی احترام به معلم با احساس اجبار همراه شود، نهتنها کارکرد فرهنگی خود را از دست میدهد، بلکه به نوعی بیعدالتی در نظام آموزشی نیز دامن میزند.
ضروریست مسئولان آموزشوپرورش میناب با نظارت دقیقتر و برنامهریزی صحیح، مانع از تکرار چنین رویههایی شوند. بزرگداشت مقام معلم، وظیفهای ملی و نهادینهشده است که نباید بار آن صرفاً بر دوش خانوادهها قرار گیرد. احترام، وقتی ارزشمند است که با رضایت و داوطلبی همراه باشد، نه از سر اجبار مالی.